Indeling van Karlštejn
Het Karlštejn-kasteel in
Centraal-Bohemen werd in 1365 voltooid en heeft een interessante indeling. Het kasteel is trapsgewijs opgebouwd en hoe hoger iets lag, hoe waardevoller het was. Zo bevonden zich op twee verdiepingen het keizerpaleis met de slaapkamers van de koning, zijn hof en edelvrouwen. Op het volgende niveau reikt de kleinere Mariatoren met kapellen naar de hemel en helemaal bovenaan bevindt zich de dominante Grote Toren, waarin de Tsjechische koninklijke schatten werden bewaard.
De kapel van het Heilige Kruis in de Hoge Toren
De kapel van het Heilig Kruis, gelegen in de hoogste Hoge Toren, genoot zo'n aanzien dat Karel IV er blootsvoets binnenkwam als een teken van nederigheid. Hij liet het bovendien uitrusten met drie ijzeren deuren en negen sloten. De versiering is geïnspireerd op de beschrijving van het hemelse Jeruzalem in het bijbelboek Openbaringen. De kapel werd gebruikt als opslagplaats voor de kroonjuwelen en bevatte de verzameling heiligenresten van Karel. De kapel met vier ramen, gedeeltelijk geglazuurd met edelstenen, kruisgewelven met geprofileerde ribben, fresco's uit het leven van Christus en 129 unieke panelen met afbeeldingen van de heiligen van meester Theodoric maken een bezoek aan deze heilige kamer tot een werkelijk etherische ervaring.
Drink water uit een met de hand aangedreven bron
Behalve prachtig ingerichte kamers bevinden zich in Karlštejn ook duplicaten van de Tsjechische kroonjuwelen en de kroonjuwelen van het Heilige Roomse Rijk. Ook is er een put van 80 meter diep waar het heffen en neerlaten van de putemmers werd bereikt door een wiel dat vroeger door mensen werd aangedreven.
De beroemdste legendes van Karlštejn
Karlštejn is sinds mensenheugenis een grote muze voor kunstenaars. Volgens een legende was Karlštejn alleen bedoeld voor de seculiere en spirituele behoeften van koning Karel IV, dus het was vrouwen verboden om binnen te komen. Een andere legende vertelt over een blinde muzikant die vroeger luit speelde onder begeleiding van zijn trouwe hond. De prins van Brunswijk was eens op bezoek bij een verraderlijke butler die de edelman wilde vergiftigen. Hij gaf hem een beker met gif, maar de prins bood deze aan de blinde luitspeler om zijn dorst te lessen, want hij had de hele dag zo mooi gespeeld. De trouwe hond liet zijn meester niet uit de beker drinken, sprong op zijn schoot en dronk het zelf.
