Rudolfinum

Od ponad 100 lat Rudolfinum należy do praskiego Starego Miasta i jego nabrzeży. To doskonały przykład architektury neorenesansowej końca XIX wieku. Są tu sale koncertowe ze świetną akustyką, które służą podczas ważnych koncertów, np. podczas odbywającego się co roku festiwalu muzyki klasycznej Praska Wiosna.

Z koncertu do parlamentu i z powrotem

Ten jeden z najciekawszych przykładów doskonałej architektury w Pradze powstał w latach 1876–1884 jako wielofunkcyjny dom kultury, nazwany na cześć następcy tronu, księcia Rudolfa - Rudolfinum. Sala koncertowa - obecnie Dvořákova síň (Sala Dvořáka) - służyła Filharmonii Czeskiej od 4 stycznia 1896 roku, kiedy to pod batutą kompozytora i dyrygenta Antonína Dvořáka orkiestra wystąpiła tu po raz pierwszy. Rudolfinum realizowało swoją misję kulturalną do końca 1919 roku, po czym zostało przekształcone w siedzibę parlamentu Republiki Czechosłowackiej. Podczas drugiej wojny światowej wznowiono działalność koncertową w Rudolfinum. Do całkowitej rehabilitacji budynku, zwłaszcza zaś jego części galeryjnej, doszło dopiero w 1992 roku, kiedy to Rudolfinum po remoncie kapitalnym według projektu architekta Karela Pragera stało się siedzibą Czeskiej Filharmonii i Galerii Rudolfinum.