Architektura HighTech

Architektura HighTech

Nowe materiały, błyszczące metale i nowoczesne technologie, któe nie kryją się za powabną fasadą – takie są budynki w stylu HighTech.

Styl HighTech nie jest wynalazkiem ostatnich lat. Powstał z końcem lat sześćdziesiątych XX. wieku, a dzięki zastosowaniu nowych materiałów z lotnictwa i kosmonautyki przeniknął do architektury, wzornictwa przemysłowego i mody. W budynkach HighTech charakterystyczne są metale, powierzchnie faliste i perforowane oraz widoczne elementy konstrukcyjne.

Przykłady HighTech i obiekty inteligentne

Nie trudno jest poznać budynek w stylu HighTech: klimatyzacja, rury, ruchome schody, windy i inne elementy technologii nie kryją się wewnątrz obiektu, ale wychodzą na jego zewnętrzną powłokę, stając się organiczną częścią architektury. Elementy HighTech oraz tak zwane „inteligentne“ elewacje, wykorzystują energię słoneczną i naturalną wentylację. W Czechach w stylu tym zbudowano plastyczną wieżę Centrum Handlowego Zlatý Anděl w dzielnicy Smíchov, projektu francuskiego architekta J. Nouvela oraz budynek centrali ČSOB w Radlicach, dzieło czeskiego architekta J. Pleskota; obie są w Pradze. Inspiracje stylem HighTech widać w projektach architekt E. Jiřičnej, np. w oranżerii na Praskim Zamku czy w Centrum Kongresowym w Zlínie, a także w projektach P. Parolka, np. w budynku terminala na lotnisku Brno-Tuřany.

Stare i jeszcze starsze, a mimo to na wskroś współczesne

Patrząc wstecz jest oczywiste, że elementy HighTech były wykorzystywane przez niektórych twórców już w przeszłości. Jednym z  obiektów wykazującym cechy charakterystyczne dla tego stylu jest konstrukcja pawilonu Z z ogromną kopułą na terenach wystawowychBrnie. W latach siedemdziesiątych architekt M. Rajniš zastosował pewne elementy HighTech przy projekcie Domu Handlowego Máj/My na ulicy Národní třídy, a architekt K. Hubáček w projekcie Nadajnika Telewizyjnego z hotelem górskim na szczycie Ještěd. Elementy HighTech ma na swojej powłoce zewnętrznej nawet Nadajnik Telewizyjny w dzielnicy Žižkov, jak dotąd najwyższa budowla Pragi. Po wieży wspina się dziesięć ogromnych niemowląt, wykonanych przez artystę Davida Černego, które zamiast twarzy mają wyloty rur wentylacyjnych.